Hülyalarımın esmeri, içimde beyazlaşırken
Ateş gibi zamanlarım, giderek ayazlaşırken

Kanatlanan hislerimle, sevdalara tutulmuşum
Buğulanan gözlerimle, deryalara tutulmuşum

Dolan ak bulutların üzerinde kor gibiydim
Bülbül gibi dillerimle, güllere değen biriydim

Hülyaların akşamında, oluşurken mor halkalar
Şimdi artık yüreğimi, durmadan nurlar çalkalar

Rabbim ne kadar büyüksün, sana döktüğüm yaş yetmez
Ömür boyu yakarsam da, sana eğdiğim baş yetmez

Huzur kuşattın gönlüme, ümitlerim kararırken
Hayat verdin yüreğime, zamanlarım sararırken

Katran yutmuş dillerimde, başkalaşmıştı nağmeler
Bir zaman kararmış kalbim, şimdi karanlığı deler

Mabedimin kapısında, bende büyüyor filizler
Büküldü bütün bedenim, okunan kelâmı izler

O anda zaman uçarken, kalpte açıldı pencere
Huzuru yaşadım birden, damlaları sere sere

Mabedimin kapısından, âlemlere açılırken
Yıldızlanan hislerimle, zamanıma saçılırken

Benliğimde buluyordum, hakikatin cevherini
Dillerime kondurmuştum, varlığın mücevherini

Ey Pervânem dön durmadan, sende ışık kararmasın
Allah aşkıyla dön yine, istikbalin morarmasın