Eşitsizliklerin diyarında kayboluyor umutlarım
Bildiğim gerçeklerin sonu geliyor, yanımda paranoyalarım
Gururum suskunluğuyla intihar ediyor, bir paradokstayım
İçimde kalan nehir yok oluyor, duygularımı parçaladım

Korkunç bir hissizlik sardı her yanımı, boğunç sorunlarla bekle yarını
Yarımca yaratılış hak mı? Mefluç olmuş duygularım yamalı
Yaralı yalnız yazar her anı, suçlanmış umudum haklandı
Yanılgılarımın yansıması yanlışlarımdan daha da acı, sonuçlar hep aynı

Mayın tarlasında ara yarınını, bulamazsın bunalımlara alışkın yaşamı
Yararsız mallardan ne farkın, sarıldığım aklımı parçaladım,
Bağışlayamadım mutlulukları, yapıntılara karşı savaştım
Yasaklanmış yakarışlarım hicranım, yalan yargıları yakarım

Alışılan haksızlığa susman normal, mantığa aykırı ihtimal
Acılarından kurtulmuş halkın sevinci kalmış kursağında
İnfial yaratan yaşam boğar, paranoyamız olan para zamanı kısar
İçine attığın ruhsal bunalımlar baya paspal, bazılarına legal yol işgal

Bu yasalarda ideallerin hayal, ihmal edilmiş çocukların istikballeri işgal altında
Dayatmalarla yaşayanlara minimal haklar var, mağdurlar zorlamalarla asosyal
Kurallar bağnaz, santimantal adamlar bu hayata ayak uyduramaz
Tekrarlanan imtiyazların sonucu yıkıntılar, itidal davranışlarıma yok emsal