Gurbet ellerde gezip durur canımın canı;
Ey aşk, yarı ölüyken neden dirilttin beni?
Yorgun kalp kaldırmıyor artık bu heyecanı;
Ah gurbet, ah hasretlik yaktın kül ettin beni!

Sensizlik bir kördüğüm, dinmez gözümden yaşım;
Ayrılık korkusundan idi bütün telaşım.
Ah be deli yüreğim, ah be akılsız başım;
Gurbet yağmurlarına kattın, çürüttün beni!

Kimi teselli eder, içten güler kimisi;
Ayrılık korkusundan titrer kalbimin sesi;
Bir veda haykırması belli ki benimkisi;
Hasret yangınlarına attın, erittin beni!

Derdim, ne sana ne de yüreğime kızmaktı;
Derdim, yaşanan aşkı şiirlere yazmaktı;
Derdim, senle dertleşip kördüğümü çözmekti;
Sustun, suskun kalarak kırdın, darılttın beni!

Yokluğun daha fazla harlandırdı ateşi;
Gör bak ne hale geldi Coşari çilekeşi;
Ah be düşler güneşi, yorgun gönlümün eşi;
Son nefesi vermeden Hakk’a yürüttün beni!

30.05.2020/Samsun

İbrahim COŞAR