Ben inançsız bir insan değilim, biliyorum;
Günahsız doğdum ama günahkâr ölüyorum.
Cennet ya da Cehennem, affına bağlı Tanrım;
Hükmüm verilene dek Araf’ da kalıyorum.

Safsatalı sözleri dinlemeye alıştım,
Verdiğin akıl ile yol bulmaya çalıştım.
İnsanlık alemine ilk emrin “Oku” senin,
Okudukça öğrendim, doğruları bölüştüm.

Ne seni inkâr eden inançsız ateistim,
Ne gönderdiğin dini yok sayan bir deistim.
Ne her şeye inanan zavallı bir cahilim,
Ne de yanlış bilgiler anlatan bir sofistim.

Sana şirk koşmak, haşa! Aklı olanı aşar
Erdemli insan olan emrine göre yaşar
Çocukken cehennemi anlattılar hep bize
Ahret denince kalbim korkularımla taşar

Biliyorum ki sana bir hayli çoktur borcum;
Sana olan borç kadar kuluna yoktur borcum.
Yaptığım hata için “Tövbe Allah’ım tövbe!”
Yüreğimi acıtan çatallı oktur borcum.

Coşari der ki ömrün sonbaharına vardım,
Ne bu yalan dünyayla ne de yaşamla derdim.
Kadir Gecesi’ndeyiz, sunduğun her nimete
Şükrederek ilahi mutluluklara erdim.

05.04.2024/Samsun

İbrahim COŞAR