1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
441
Okunma
Yürekli bir adamdı o, yüreği alev alevdi;
Gözleri bir güzel gördü, adam o güzeli sevdi.
Adam yerde, kadın gökte, güneş tutmak aşktan kolay!
Bir bakışla başlayan aşk, şimdi devden büyük devdi.
Kendini seveni sevdi, sevgiyi görendi adam!
Kalem izi, kalp sözüyle aşka can verendi adam!
Sabrı sabrını denedi, anlattı büyük yangını;
Hasretten kül oldu ruhu, zamana direndi adam!
“Seviyorum dedi” adam, çıkmaza girdi tüm yolu;
Vuslat için yol aradı, yol vermedi Anadolu;
Gök mü kıskandı bilinmez, yere indi yıldırımlar;
Aşkın yaşanmış tarihi kalp kırıklarıyla dolu.
Son mermi de patlatıldı, tetik düşmüştü bir kere;
Tüm ışıklar sönüverdi, kapandı demir pencere;
Bir “ Hoşçakal” yetiyormuş kıyametin kopmasına;
Kalem sustu, dil yutkundu ve son şiir düştü yere.
29.05.2020/Samsun
İbrahim COŞAR
5.0
100% (2)
Cevap Yaz