Dili dini ırkı bırak bir yana
Hepimiz âdem’den gelmişiz cana
Büyüklendi şeytan döndü isyana
Kibirsiz kalbimiz dostlukla olsun

Söküp at kalbinden kini gururu
Kötülük vasıfsız kılar şuuru
Kardeşlik allah’tan bize duyuru
Yürek tecellimiz dostlukla olsun

Sakın ola halka düşmanlık etme
Komşu hakkın alıp sefere gitme
Hakkın hatırını öteye itme
Gözlerde selimiz dostlukla olsun

Verilen vaatler bir gün bitecek
Dünya hengamesi geçip gidecek
Sonunda her sözü inkar edecek
Her daim halimiz dostlukla olsun

Irk allah’tan geldi kulun suçu yok
Ayrı gayrı deyip fitne veren çok
Kırılmaz düzine şeklindeki ok
Zülfikar ali’miz dostlukla olsun

İnan bundan daha güzeli olmaz
Adil olununca çiçekler solmaz
Mazlumun lokması zalime
Kalmaz birlik temelimiz dostlukla olsun

Şair, yazar, çoğu gazete yandaş
Sormaya kalkarsan hepsi de çağdaş
Bu ne biçim iştir oy havar, gardaş
Sofra ahalimiz dostlukla olsun

Analar ağlıyor bak araflarda
Yazdığım ağıtlar kaldı raflarda
Çaresiz el açmış niyaz aflarda
Sükûtta dilimiz dostlukla olsun

Mehmet Muhlis ŞEPİK