Saçlarını söğüt misali
Düşürme mısralarımın üstüne
Artık ne kadar eğilirsen eğil
Bu şiir sana değil.

Ben seni o son gülüşünde bıraktım ey sevgili
Gelip sessiz sedasız sayfalarımı yoklama
Bu şiir sana değil.
Sokulup;
Harf harf mısralarıma koklama

Farz etki bir handı öykümüz
Tutuştuk, alev alev yandı öykümüz
Bütün günah bana yazıldı
Bütün hesabı ben ödedim
Şimdi kalbimin en ağır yüküsün amma
Bu şiir sana değil
Sana yazdığımı sanma.

Çünkü sen içimde çığlığı yankılanan
O büyük sevdanın katilisin
Senin ellerin kan kokuyor
Benimse kalemim çay
Bu şiir sana değil.
Kime sayarsan say

Adın yaralı bir kuş gibi
Can çekişiyor dudaklarımda
Yorgunum!
Ömrümün şu son faslında
Bu şiir sana değil
Sana olan isyanımdır aslında.

Aydın YÜKSEL-ANAKARA
07.03.2020-CUMARTESİ-01:42