Kalbinde örülü aşılmaz duvar,
Bir adım öteye geçemiyorum.
Gözleri gel derken, diliyle kovar,
Menzilinden çıkıp uçamıyorum.

Etrafında döndüm hiç yorulmadan,
Bırakmaz yakamı çilem dolmadan,
Dağlar aşılmıyor, rehber olmadan,
Beladan kurtulup, kaçamıyorum.

Hayalleri vurdu, hakikat oku,
Goncalar yalancı, vermiyor koku,
Kaldıramam artık bir daha şoku,
Yükümü toplayıp göçemiyorum.

Gösterdin sonunda akı, karayı,
Yıkıldı sevdanın köşkü, sarayı,
Söndürdün önümde yanan çırayı,
Bir daha gözümü açamıyorum.

Sevgisiz büyür mü saksıda çiçek?
Ömür dersen malum; geçti, geçecek,
Herkes günahını bir gün çekecek,
Senin ektiğini biçemiyorum.

Olmadığın her yer, bana bir gurbet,
Kırık kanatlarla uçulmaz elbet,
Önüme sürdüler zakkumdan şerbet,
Zehre müptelayım! İçemiyorum.

Sabri Koca




Şiirime eşlik eden şairlere teşekkürlerimle.....

Gözyaşım süzüldü kirpikten aktı
Neşeler yerini hüzne bıraktı
Her gelen içimde bir ateş yaktı
Dost ile düşmanı seçemiyorum......... Şentürk Dursun