Sarp dağları aştım da, ovada yorgun düştüm,
Alıştırdın kendine, yokluğunda yanarım.
Gönlüme girmeseydin, belki çoktan ölmüştüm,
Yanımdan ayrılırsan, yaz gününde donarım.

Hikayesi çok uzun, dinlemek sabır işi,
Etrafımda kalmadı candan seven bir kişi,
Ümidi kesen doktor attı üç, beş dikişi,
Dalı, budağı kırık koskoca bir çınarım.

Gönlümü yakan ahım, düşünce dillerimden,
Sonra sen de yanarsın savrulan küllerimden,
Sakın beni bırakma, sıkı tut ellerimden,
Aşkı muhabbetinden içip, içip kanarım.

Etrafımda kimse yok, kalmışım tek başıma,
Çoğu vefasız çıktı, bakmazlar gözyaşıma,
Kuşlar bile terk etti, konmuyorlar taşıma,
Yol geçmeyen vadide, yosun tutmuş pınarım.

Haydutlar viran etti evimi, ocağımı,
Bağladılar kolumu, kırdılar bacağımı,
Terki diyar eyledim köyümü, bucağımı,
Mazide kalanları, boynu bükük anarım.

Gözüm bağlı yürürüm, hayat yolu çok ince,
Bülbüller figan eder, güneş doğmadan önce,
Gonca olup açarsan, keder döner sevince,
Belki kelebek olup dallarına konarım.


Sabri Koca