Kelimeler bir halt anlatmıyor yine,
Ve ben seni ne kadar özlediğimi anlatacak bir cümle arıyorum..
Arıyorum çünkü çok özledim demek istemiyorum artık,
Geceler kadar karanlık her şey,
Seni özlemek kör olmuşcasına,
Yolun sonu da görünmüyor zaten,
Buralar eskiden yazmakta kolaylık sağlıyordu bana,
Hatta cümleler kendiliğinden birleşiyordu bazen,
Artık öyle değil,
yazmak gerekiyor bildiğin,
Senin yazmadığın kadar yazmak..

Çıtası yükseldi ayrılığın zirvesi nefes kesici..
ayrılık diyorum, hani iki insanın yabancı olma seansı.
hatta seans boyu basılan havalar geliyor aklıma,
"Ben seni hemen unuturum..
yeni sevgilim çok yeni felan..."
Hepsi yalan ulan hepsi yalan..!
Peki hangi ayrılıktan kalma son cümlede kanayan yara,
Sen yaşattığın her mutluluğu öldürdün giderken uzaklara..
Şimdi dön bir bak şarkılara,
hepsi bizi kanatır olmuş,
Anımsatmıyor hiçbirşey bizi,
kim vurdu ki bizi,
o kadar masumken adımlarımız,
Her çelme bize takıldı, canı sıkıldıkça.
oysa ben ayağa kalktıkça seni sevdim yeniden oturdum.
Düşmek demiyorum buna.
Düşersem son bulucak bu sevda..


"Ağladıkça dallarımız yeşermiyor" görüyorsun..
hatta sende biliyorsun böyle bitmediğini aşkın.
ve seninde sürüyor acın.
ve tok halinden ne anlar açın..?
Susamak var birde.
Canına susamak,
Hayata
Hatta,
Sana susamak var.. Susamamak var işte biliyorsun.
Çeneni kapatsan da dile gelenler..
ve bir türlü gelmeyen adımlar düştü payına.
ve sen hepsini attın!
yoksun bak yokum ben..
yokluğumuzu acıttın sevgilim,
yolumuzu acıttın sen...

bana doğru insansın demiştin ama.
Sen yanlış adımlar attın..!

23:52 7.02.2020 ybarskanmay
Yanılmış Adımlar