Artık bitsin diyorum kaldırımlardaki matem
Olmasın şu mendiller çocukların ellerinde
Kanamasın yürekler ayazda, bak ki ısı eksilerde
Gelip geçiyoruz da önlerinden ve çoğunda umarsız
İşte bu yüzden geleceğe yüklenirim, duyarsızlıklaradır sitem.

Belki bir gün açar da güneş, pırıltıları hayallere eş
Gönüllerde kıpırdanır da nuranî bir ışık,aralanır kapılar
Yarışırlar insanlığın onurunu düşürmemek üzere kalabalıklar
Görülmeye değer manzaralar çıkar ki ortaya, kurt ve kuzular kardeş…

Benim mi mutluluğum eder beni ben, yoksa sizinki mi
Mutluluk denilen şey, başkalarından bize yansıyan bir giz mi
Bana ait olsaydı pembeleri alabildiğine dünyanın
Ne anlamı kalırdı ki, ağlayanlara rağmen mutlu olmaların.

Bir dil var biliyorum; söze ,sese duymuyor gerek
O sözler ki zaten, yanlış dimağlarda sayki engerek
Dolacaksa anılardan bana,tebessüm saçılanlardan olsa ne iyi
Gözyaşı dökülenler kalsın benden ırak, onlarsa ömre olur zayi.

Ne geçen zaman değiştirdi bizleri, ne de mekânlar
İnsanlar umutları için aslında hep vardılar
Birileri mi fısıldamalı şu mutluluk denen şeyi bilemem
Paylaşmayı öğrenmedikçe bizler, mutlu olduk da diyemem.

Bırakalım diyorum şu egoları bir yana, savrulduk yine, uyanalım
Kalabalığın içinde yalnızlığı yaşatan zalim duygulardan kaçalım
Verelim elleri de sevgiyle dokunsun merhamet ta yürekten
Essin rüzgârları ılgıt ılgıt gönüllere hayallerin atisinden

Demlensin yeniden kaybettiğimiz şu iyiliğin çayı, taşsın,dolsun
Belki de yaşanılır kılınır yeryüzü yeniden, ümitlerle hemde güçlenerek
Bir kıvılcım bekleniyor biliyorum, bizi yeniden şevklendirecek
O zaman kalmayacak çocuklar; ne aç,ne de susuz
Koyulunca başlar yastığa alınacak nefesler, kayacak gökte yıldızlar sayısız

Yaşamak anlam bulacak hayallerin kucağında, yüzlerdeyse tebessüm,
Bize bu sevinci veren,umut eken yarınlara, hep o içten gelen düşlerimiz
Bakmışız ki günle kardeş, zeminde yeşermiş sevgi, bizden yana selâm olsun.
Bize bu sevinci veren,umut eken yarınlara, hep o içten gelen düşlerimiz
Bakmışız ki günle kardeş, zeminde yeşermiş sevgi, bilmem daha ne isteriz.

Gonca güller açsın rengârenk, bahçesine beşerin türlü türlü
Zulümler utansın geçmişinden ve duyulsun neşenin armonileri
Sesinde yankılansın kuşların kanatlarında dileriz, beklenen barış türküleri
Aşılsın engelleri yozluğun, mutluluğa yoksunluğun dramları ve aleni
Güzel düşler, ortak lisanıyla bulsun yüreklerde merhameti
Karanlığa ışık tutan; ellere,gözlere ve düşlere,bizden bir selâm olsun.

Oğuzhan KÜLTE