Ne isterse insan ergeç buluyor muradını
Kiminde tadıyor lezzeti,kanıyor doyasıya
Bazen ucuca denk geliyor dönüşler, kıvrılır burun
Öylesi kolay bir hayat yok ki, ödetiyor faturasını.

Çizgiler ne de narin ve kırılgan
Ümitlerle başlayan sevgi, ümitsizliğe pek sokulgan
Ne zaman işler yürüdü aheste desek nafile
Sonunda çok sürmez, gelir başa türlü telâşe.

Bir yanım uyur gibidir bu yüzden
Öte yanım ihtiraslı ve fakat çekingen
Atarlanamam eskisi gibi, çekildim kenara çoktan
Kimileri anladı sustu, anlıyorum sessizliği
Kimilerine anlatamadım, içimde yiten güzelliği.

Ne ard niyet gider başa dek, ne de verir kâr
Geriye bakalım bence, harcanmış onca yıllar
İnsan anlaşılmadı mı gider bu musiki hicazdan
Kendini anlatabilmek var ya, en zorudur bu yüzden.

Demlenir altında varsa sıcağı suyun
İnsanlardaki nedir bu değişmeye inat, sorun
Nasıl da alınmıyor ders bilemem yaşananlardan
Galiba hassasiyet meselesi bunlar, çıkarımlardan.

İsterim ki hayat olsun bana kuru bir ok
Bulurdum kendime bir yay, menzilim uzardı çok
Elbette şu yaşımda kuru gürültülere karnım tok
Dinlemek istiyorum sessizliğin sesini, bıktım lakırtılardan
Belki de bir gemi yanaşır da alır,götürür beni uzaklardan
Anlayana ne de güzeldir sadece gözgöze bakmak
İstenmiyorsan yorulma beyhude, işin adı, ağzınla kuş tutmak.

Kırılması çok kolay yürek dediğin, bir kaş çatması
Onarması ne de çilelidir, kalır yine de içinde yarası
Sevene adeta tokattır o bakışlar,zehirli bir ok
Yaralanmadan şu yeryüzünde, yaşanılası bir yürek yok.

En köhnesi olsun yok önemi, varsa mutluluk içinde yerin
Düşmezsin elbette köhnelere, göğsünde yeşerir sevgilerin
Fakat ne böyle bir liman var, ne de rotası bu geminin
Halen ışık saçan tek şey, hayallerin, hayallerin.


Oğuzhan KÜLTE