2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
439
Okunma
Kâğıtlar
Boşa harcadığım kâğıtlar,
Boşaymış ağıtlar,
Dökülen saçlarımla gözyaşları cabası,
Daha ne sevgisi yahu daha ne çabası!
Ne o Leyla’dı ne de ben Mecnun,
Ne bir hülyaydı yaşadığım ne de bir efsun,
Gerçeklere inandım,
Bekleyişe kandım,
Bekledikçe yandım!
Aptallığıma biledim kinimi,
Zebanilerle kavga edip, küçük bir çocuğa yenildim,
Aklım başımda değildi,
Hâlen değil,
Varlığım emrine eğilirdi,
Hâlen eğik,
Hayatımda, cümlelerim gibi devrik.
Şimdi ruhumu, bir elbise gibi çıkartıp astım, zamanı gelene değin,
Ne aşk için hislerim var,
Ne insafa, ne vicdana, ne güzelliğe yerim,
Ve elbise azap dolu,
Ölmeyi yeğlerim!
5.0
100% (6)
Cevap Yaz