Sen istediğin kadar ol ince, taşar da sabrın şaşarsın
Tahammülü aşar çile, aşklarda hep yalnızsın
Yaya gitmek gerek artık yolu, uzun ve ince
Anılardan çıkar varsa cebinden, bir sahile gelince.

Kendini görüyorsa dev aynasında kişi, bak ki cürete
Yaranı sağaltmaz elbet, düşersin el alemin diline
Kim ne derse desin üzülme, daima dik dur sen
Diner fırtınalar da zamanla incinir yürek inceden inceden.

Garip geldik şu dünyaya bunu bilmez mi gönül
Sevgi uğruna ateşten gömlek giyer mi her kul
Aşılmaz engeller gibisin ey kader,utanma önümde örül
Tüm saflığıyla isterdik ki batmasın ele dikeni çiçeğin
Sana söz veren vefasızmış, nerdedir sevdiceğin.

Sen al üstne yükünü cihanın değerdi onun için
Şimdi bunca cefa neden çekiliyor, bilmem niçin
Menfaatle olur mu sevgi hiç, onun ederi bilinmez
Yaşadığımız güzellikler solsa da anılardan silimez.

Zaman değiştirmezdi sevgiyi özden gelseydi
Yoksunluklar yıkmazdı asla, aşklar bitmezdi.
İki kuruşa satılmazdı o, mal gibi takas
O zaman bükülür sırt,düşer gülüşler yere,ne bu ihtiras
Sevgiden geriye kalansa, koskocaman bir yas.

Onuru vardır her aşkın, bu asil duruş
Gerekirse olmaz uyku, bu değer veriş
Karşılığı olmayan sevgi bil ki kahroluş
Ölçülüyorsa sınırı, aşk denmez buna
O zaman da kilo ile satılır pazarda.

Sevgi bir denizdir aslında bilenler girer
Hakikatlı olan yürek edeple gider
Ahlakın çatırdadığı, o incecik yer
Bitirir tüm sevgileri, eritir mum gibi
Bahtı açık olan şanslı, kırk yıl sefa sürer
Kara bahtlıların yıldızı çok çabuk söner.

Aşk bir oyun ve de yakar çok dikkatli ol
Sevmek denilen şu mevhum, çift taraflı yol
Merhamet,sadakat,hoşgörü olsaydı içinde
Edeple gidilirdi yol, saygıyla bence
Biz yine de sevgileri tutalım el üstü
O ki bizi insan yapar, belki de insan üstü…


Oğuzhan KÜLTE