Küstahlıklarıyla gelse de hayat bu
Sanki hiç uyanamadığım bir kâbustu
Dürtseler de uyansam diyorum kiminde hani
Ey hayat,yanıl da bir kez, şaşırt beni.

Ezmedik,incitmedik,kıymadık bilerek cana
İki elin arasındaki kafa,sığmadı cihâna.
Belki döner de baht silerdik geçmişi
Ey hayat, salıver ellerimi de şaşırt beni.

Cahile bakmadık tepeden, etmedik gurur
Bir de bakarsın ki seni arkandan vurur
Olsun, yine de bilenler dizginler nefsi
Ey ömür, çöz prangalarımı şaşırt beni.

Gidilmezle denilen yolu da yürüdük, şükür
Özüne indik mevzuların,sonuç tefekkür
Yapılanı görseler de konuşmadı şol dilleri
Ey kader, uzak tut matemleri de şaşırt beni.

Sıyrıldık candan henüz yaşarken
Ne çilelere düçar oldu zavallı beden
İnsan, nasıl da özler tebessümleri
Ey karası bahtım,bırak artık bana beni.

Ne geçmişteki benim ben,ne de yarınki
Özde elbet fıtrat vardır bilene âleni
Zaman geçmiş be dostlar,ne kalmış geri
Uzayıp gider bu yol,yoktur güleni
Sabır ile katlanılır türlü çileye
Kâmil olmak bedel ister, kendini bilene.

Oğuzhan KÜLTE