Bakma sana nağmeler derlediğime,
Lisanın, kağıt üzerindeki raks edişidir yansımalarının,
Derdim ya her sabah, hadi gel,gelki,
Günaydın desin tabiat, asırlık karanlığa.


Gülün kırmızısı değil di özlem duyduğum,
Ateş saçan kızılının kokusu,
Ne güzel bir ses, nede bir bülbülün ötüşü ,
Sadece nefesinin sıcaklığı koynumda, sesini duymaktı hasretliğim.


Yaşamın ömrümden arsız hırsız gibi çaldığı 
Zamanın, ne ahını nede yasını sürmekteyim,
Geçmiş e bir sünger çekmişim işte bu an,
Gönül kapında kirpiklerinin hükmüne boyun eğmekteyim.


Dudaklarının titreyişiyle üşüdüğünde,
Gülüşün, gözlerinin buğusuyla perdelendiginde,
Çocuksu özgürlüğünün her sekişinde,
Alnını dayıyacagin omuzlarım, şimdi ise bende emanetimde.


İlklerim,
İliklerime nakış gibi işleyişimdin,
Yokluklar arasındaki var oluşum,
Sebebsiz sevinişlerimdin,
Ne yangınım dinecek, nede yazgım değişecek,
Kaderin bir lütfü olarak bu can, senle veda edecek,


Ah be kelebeğim,
Turkuaz bakışlım, 
Kadehlerime sığmayan divaneligim,
Ne bakışlarım kalmış sende, nede umutlarım,
Unutulanlar arasında, şimdi benim de adım.
Kalemim bir hoyrat bugünlerde, sabahlara sanarken,
Meğer, geç kalmışım benden sana kalanlara....