Kaybolmuşken yokluklarda
Yolumuz ol dedim ey yâr sana
Çamur çorak demeden
Yolluğun olurum adımlarına.

Güneş küserken umutlara
Fenerimiz ol dedim ey yâr sana
Nurundan kopan ışıklar saçılsın
Sevda dolsun canımıza.

Bulutlar kaplamışken mavilikleri
Uçurtmamız ol dedim ey yâr sana
Kanatlandır rüyalarımızı
Gökyüzü dolsun koynumuza.

Tozlu raflarda unutulmuşken aşklar
Bir düş edasında romanımız ol dedim ey yâr sana
Griye dönüşmeden siyahla beyazımız
Ezelden ebede dilden dile dolaşsın destanımız

Kibirden kuraklaşmışken kalpler
Toprağımız ol dedim ey yâr sana
Mütevazi bir yücelik filizlensin
Munis bir orman bürüsün ayak bastığımız mekanlarda.

Erlerin yâd ellere göctüğü bu devirde
Cenk meydanım ol dedim yâr sana
Tozu domuna katan savaşımda
Zafer tacım oluver dedim sana.

Gark olunmuş nağmelerde
Gönül sazımın müdavimi ol dedim ey yâr sana
Çözülsün pası yankılansın mihrapta
Bam telimizden süzülsün ahenkle ezgiler

Önümüzü göremezken hüzünlerden
Bakışlarımız ol dedim ey yâr
Biz olan yeni başlangıçlarda
Durma gel bitsin bu mübayenet artık ey yâr
En çok yakıştığın yanıma konuver dedim sana.