0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
618
Okunma
Yokluğum varlığının sınırında,
Hedefinden sapmış bir ok sanki
Saklanan güneş kirpiklerinin arasında.
Endamında ben bensizliğe sürüklenirken,
Boyun büküyor papatyalar,
Çağın unutulmuş mezarında hapsolmuşum.
Alaca bir mevsimin zamansızlığı gibi,
Yas tutan bulutlar kapmış umutları,
Mahşerdeyim sanki Nil taşmış yutmuş hatıraları.
Karaya vuran balıklar gibi hürriyetimi kaybetmişim,
Çığlıklarımda küflenir bekleyişlerim,
Şimdi ellerinde saklıyken yaşamak istediklerim,
Kusurlarımı saklıyorum gölgelere.
Sen uzakta nefes alırken damla damla eriyor,
Ve ruhumu sessizce kollarına bırakıyorum sevdiğim.
