Sen akşamdan bir martı sesi ört üzerime
Ben uyanınca koca bir deniz olayım sana
Aç yelkenlerini sonra
Gemiler yüzdür uzak şehirlere
Al başını git ansızın
Bensiz
Sessiz
Ve nedensiz….
Git!
Vicdanındaki zincirleri kıra kıra
Düş kırıkların olayım ben
Paramparça peşin sıra.

Çal bütün renklerimi sonbahar misali
Süzül kirpiklerimin ucundan toprağa
Ve çık git yüreğimin Eylül kapısından.
Git!
Yanaklarıma vura vura
Filizlenip ben gam çekirdeğinden
Bir dal gibi büyürüm peşin sıra.

Cemre olup düş bir Mart sabahı gözlerimden
Beni rehin bırak lacivert akşamlara
Vurgun yesem de en ağır biçimde
Nasılsa bir şiir demlerim içimde
Aldırmam üstümden çaldığın yıldızlara
Yürürüm kör karanlığı
Esrik adımlarla dura dura
Kimsesiz bir sabahın kuşluk vaktinde
Buğusunu yollarım sana peşin sıra

Sakın dönüp bakma arkana
Ve tasa etme benden yana
Bir Anka kuşunun kanadıyla
Kurtulup ben düş sürgünümden
Bulurum Kafdağı’nı sora sora
Ve dokunaklı bir türkü gibi
Gelirim gök bulutlarla peşin sıra.

Aydın YÜKSEL-ANKARA
26.03.2019-Salı-00.27