en uzun geceyi gösteriyordu
En Uzun Gece
en uzun geceyi gösteriyordu
erken saklanan güneş
“yarasalara hastır karanlık” derdim
eğer şair olsaydım

bir de hasretin açtığı yaralara
kör ve sağır!
bir zaman dilimi daha başlıyor
son demine perçinlenerek ömrümün
sensizliğin dizesi düşüyor dilimin ucuna
mırıldandıkça aklıma düşüyorsun
bir sırat inceliğinde ve imgeden uzak!

vurdumduymaz bir zamana yenik
yalnızlık düşleri
özlem şiirleri
aşk şarkıları
yağmur damlaları
kar taneleri misali
sular-seller gibi sürüklendik ah!

ufkumuzda güneş hep erken battı
en uzun geceyi gösteriyordu
en uzun gece
sensizliğin en soğuk gecesi
yere düşmeden
henüz son yaprak takvimlerden

zamanın başlangıcıydı belki
belki de donmuş hali
puslu bir yalnızlık üşütüyor
üşüdükçe üstüme özlem çekiyorum
baş ucumda bir yudum su
yeter mi hasretini söndürmeye?
söyle azize’m
yeter mi?

21 Aralık 2019