10
Yorum
19
Beğeni
0,0
Puan
567
Okunma
Garibanda yok metelik,
Geçim derdi kafasında.
Kaşık kırık, tabak delik,
Cümle âlem sefasında.
Sırtındaki eski urba,
Yavan pilav, duru çorba,
Kuru ekmek, yırtık torba,
Yağ erimez tavasında.
Baharında, hazanında,
Çıkar sabah ezanında,
Et kaynamaz kazanında,
Yılmaz ekmek davasında.
Dik dursa da daim başı,
Gözden akar hüzün yaşı,
Kuru soğan, bulgur aşı,
Çıkar şansın kurasında.
Yakar durur kuru ayaz,
Kışlar uzar, geç gelir yaz,
Genç yaşında bulur maraz,
Ümit kesmiş devasında.
Kazanamaz paraları,
Ödeyemez kiraları,
Deşme artık yaraları,
Umut var mı vefasında.
Saysa bütün varlarını,
Saça düşen kırlarını,
Kimse bilmez sırlarını,
Kurtulamaz cefasında.
Ruhu vardır, değil ki taş,
Helalinden sıcacık aş,
Gönül dengi bir arkadaş,
Eksik olmaz duasında.
Sabri Koca
Şiirin sahibi
Cevap Yaz