neresinde kalmıştık birlikte kalamamışlığımızın?
Bazen unutuyorum da..
hatırlamak bazen mümkün olmamaya başladı..
hiç bitmesin istediğim günler tutuyor beni ayakta..
Hiç bitmesin diyecek kadar sevdiğim günler..
yani şimdiye kadar ki ömrümün aslında tamamı..
Ve sen en iyi bilendin tamamlamayı.
Sen tamamladığında geriye eksik kalmazdı.
bak yine çok özlüyorum ve bunu sana söylemiyorum gördün mü..?
unutmak buysa evvela; ben hatırlamaktan geldim.
Unutmak sonuçta en iyi yaptığın şeydi..
Bu gün neyi unuttun..?

ben bu gün bir şarkı dinledim çok ağırıma gitti sözleri
sanki küfreder gibi.
" en güzel yarınlarla sen açtın aramı" diyordu..
ve içimden sana yine en güzel yarınlarla sen yaptın aramı demek geliyordu.
İnadına..
O şarkı haklı olmamalıydı bu gün.
bu gün oturdum çay içtiğin bir sandalyeye,
karşımda söz verdiğin o camii..
hesap sordu benden herşey..
herşey seni özlemişti bu gün. Bulutlar utanmasa ağlayacaktı.
Zor tuttum herşeyi.
Yoksa nehirler felan hep yerden yükselicek ve damla damla ağlayacaktı..
Gözlerim sulandı bir sıra.
Peçete satan ablalardan buldum birtane.
ne iyi denk geldi ama.
bazen kader bile unut diyor..
Bazen herşey seni unutmak ve özlememek istiyor..
ama şarkılar var işte..

kokunu sıkıyorum bazen odama..

bazen çok yazasım geliyor sana..

Bazen çok güçlü oluyorum.

Bazen çok ağlamaklı...

Hep sensiz..

Çok Sensiz.!

Günlerce sessiz kalabiliyormuş susturamayız dediğimiz "biz"...

ybarskanmay 23:06 9.12.2019

"BAZEN"