1
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
506
Okunma
saklayamıyorsun sevgini
o dans yürüyüşleri ve şapkaların göğe fırlatılması
sevinçli bulutların ağlaması değil
o ağaçlarla söyleşip yokuşlarda ki esintiyi seyrediyor
camlarda ışıldayan şehir kalbimiz değil
iki uçlu bir şakanın yalancısıyım
ve genişlediğinde yaraları kapanan sonsuzluğun
başlangıç endamında bir kusur yok
kusur seyir evvelinin eli
uzak karışımlı his çıkmazını uyuttum
tam tavan arası
tam güvercinlerin kanatlarına dokunacaktım ki
karanlık gölgelerimi yuttu
çok yorulmuş olmalıydı ki
oturup dinlenmek istedi evin çatısında
pır pır ettikçe kuyruğu
yüreğim havalanıyordu
gün güzel ve serin
esnedikçe böyle rüyama
beyaz boşlukların şarkısını dinlerim.
Cevap Yaz