Dün gece çıktım yola,dolaştım tek başıma
Rastladım esnaftan bir âli dosta
Oradan,şuradan derken başladı bir muhabbet
Geçmiş zaman bir hayli, çaylar içildi keyifli
İyiki de gitmişim, ne de değdi bu sohbet.

Esnafın adı Ali, bilgili,kültürlü belli
Sıradan biri değil, mahalleden taksici
Dedi, ben çok okudum,çok gezdim,hem de gördüm
Gönül ustalarını, tarih yazanlarını
İnsan bilmecesinin, onun tüm gizlerinin
Özünü yazmış dedi, saydı isimlerini...

Bu arada ortamı kavurdu yanık türküler
Neşet başka söyledi,Veysel bir başka
Her türkünün öyküsü ve de detaylarıyla
Malumatı var imiş, Ali Ağabeyin notunda.

Öyküleri dinlerken,ezgiler de kulakta
Hem de nasıl keyifli,yudumlanan çaylarla
Geçti yarısı gecenin, feyzlendik,neşelendik
Sayısızca ustaya rahmetleri diledik.

Şimdi bakıyorum da kim sanatçı gerçekten
Vermiyorki yüreğe söylenenler lezzetten
Ne söyleyen yaşıyor,ne söylenen dokunuyor ruha,
Eskilerin yeri dolmuyor,dolmuyor be usta.

Kesiliyor ayaklar yerden, kalp zıplıyor aniden
Ya gözlerin doluyor,oluyor sağanak yağış
Ya da duruyor zaman, şu eski plaklardan
Bir devre ait değil,devirler üstüydü onlar
Yok şimdiki devirde yerlerini bir tutan.

Sanat denilen bence duygu ve düşüncedir
Demlenir onlar elde,yürekte ve zihinde
O yüzden unutulmaz ozan,arif,ressamlar,...
Saygılar sunuyorum,minnetle anıyorum
Değil onlar birkaç yıl, ebeden yaşayacaklar.

Oğuzhan KÜLTE