1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
468
Okunma
dudaklarından çıkan o dumana resmet beni
kapat tüm camları
odanda sakla..
karanlık çökmüş, yollar bomboş
uykuda her şey
işte o içinde titreyen alevler
yakıp geçerken ciğerinden
yeni hayatları işler
is tutmuş duvarlara
dört duvar, kireç tavan bir de ben
anımsarız adını
sen hafifçe uyuklarken
ne zor şey sevdiğim,
bardağımı ısıttığım anlarda çayımda demlenmen!
elimde çatlar dünyalar
yıldızlar ardında bir yüz,
sensin gülümseyen..
kıvamında pişmiş börekler,
annemin ellerinden
sararken evin her yerini
güz mevsiminden..
telaşlarım ikiye katlanır,
çalan zillere koşarken..
gün be gün çekilişim
insanlar arasından
mahallemin az üstünde
o eşsiz manzarasından
sımsıcak yağmurlar boşalır
gözlerimin arasından..
5.0
100% (2)
Cevap Yaz