Ömrümü tükettim ben bu yollarda,
Alışmak mümkün mü gurbet ellere.
Kabahat ne sende, ne de yıllarda,
Sanki kapılmışım azgın sellere.


Deresi, tepesi, ovası, dağı,
Beynime kazındı yolların ağı,
Böylece geçirdim en güzel çağı,
Göğsüm siper oldu esen yellere.


Öyle yoruldum ki; anlayamazsın,
Açarsan yaramı bağlayamazsın,
Benimle oturup ağlayamazsın,
Ne olur düşürme beni dillere.


Söylenen yalana nasıl da kandın,
Memleket özlemi biter mi sandın,
Herkes safa sürdü, sen ise yandın,
Karışıp da gittin kızgın küllere.


Dağların ardında nice dağlar var,
Bazen yağmur yağar, çoğu zaman kar,
Şu koca dünyayı yapma bana dar,
Nasılda hasretim gonca güllere.


Yıllar sonra vardım; tanımadılar,
Yolunu şaşıran garip sandılar,
Bir güzel elinden ayran sundular,
İpek kuşak sarmış narin bellere.


Ateşe atıldım ben bile, bile,
Yıllar geçip gitti, dolmadı çile,
Fazla yaşayamam ben bu dert ile,
Varıp da gideyim başka illere.




Sabri Koca