Bir sigara yakıp
yorgunluklarımızı örttükçe üstümüze
Hüzün tecavüz ediyor
bütün hücrelerimize.
Aleve veriyoruz aklımızın odalarını.
kayıp ilanları asıyoruz duvarlarımıza.
Tatbikat yapıyor yüreğimizde kıyamet.
mutlak monarşiye dönüşüyor aşk.



Dopinge uğramış hayal gücümüzle
uykusuz kaldığımız gecenin
en güzel gece olduğunu düşünerek
öpüyoruz yalnızlığı omzundan.
Seni risk olarak göreni hiçleştirip
içindeki herkesliği görene kadar.
İstifa dilekçesini imzalıyor ’’iyi niyetimiz’’
Bir hayal yarasından başlıyoruz sonra
Dudaklarımızın cehennemi saklayıp
sırtımızın yaslandığı yerde.
Yarın olduğunda
çevriliyor dünün sayfası çoktan..



’’Biz” demek aslında
çoğulun tekil haliydi.
Zamansızlık ve sınırsızlık adı altında
tüketim çılgınlığı bu olsa gerekti.
Bakarken aynada gözlerimize
İçimizin tezatlığıydı belki de
arkadan gelip geçeni göremeyişimiz.
Müebbet yemiş hayallerde
Hiç bir zaman gelmeyecek olanı
bekleyişimiz..!



Ferdaca