13
Yorum
40
Beğeni
5,0
Puan
1112
Okunma

Avuntu kapılarını açık unuttukça
Toz toprak oldu saçlarım
Gelip geçtikçe kendimden
Tutundum yüreğime
yangınlara yürüdükçe.
Alt yapısını aradım
temeli olmayan yaşamın.
Kılıç kesiği yaralar
Yas tutan kadın kadar karaydı.
Sorsalar olgunlaştım kabuğumda
Şikayetimi secdeye
ahımı göklere koydukça..!
O halde bu telaş niyeydi.
Bir lokma ekmek
Biraz ayakta kalabilmek
Sevmek sevilmek.
Ağlamak gülmek
ve gün batımında
kaybolmayı beklemek.
Buz kesmiş bedende
beyaz bir bez parçası kadar
sükut etmek..
O halde neydi elde olan ..?
HİÇ..!
Ferdaca
5.0
100% (30)