Unutma ki yolcusun, sakın bekleme hanı,
Etrafına bakmadan kör misali yürürsün.
Dünya yalan olsa da, gerçektir imtihanı,
Neler yaptıklarını mizanında görürsün.


Fakirin, fukaranın emeğini sağdığın,
Mal hırsına kapılıp; biriktirip, yığdığın,
Bazen de celallenip, öfke olup yağdığın,
Kırıp, döktüklerini mizanında görürsün.


Nefsin aldattı seni, doğru yolu görmedin,
Muhabbet besleyerek gönüllere girmedin,
Tamamı senin sandın, kul hakkını vermedin,
Çalıp, kattıklarını mizanında görürsün.


İlahi kelam açık; hesap günü gelecek,
İyi, kötü ne varsa ortaya dökülecek,
Kimileri ağlayıp, kimileri gülecek,
Yapıp, ettiklerini mizanında görürsün.


Bütün maskeler düşer, silinir yüzde boya,
Gizli kalmaz hiçbir şey, çıkar ortaya foya,
Hiç iltimas yapılmaz; ne şöhrete, ne soya,
Alıp, sattıklarını mizanında görürsün.


Kul hakları var ise; öde, zamanın varken,
Deme; “sonra öderim, daha vakit çok erken”
Bakarsın ecel gelir, uyurken ya gülerken,
Kime çattıklarını mizanında görürsün.


Dünyada geçerlidir ameller ve yasaklar,
Kullar unutsa bile, amel defteri saklar,
Hesabı görülmeden günahkârı kim aklar?
Silip, attıklarını mizanında görürsün.





Sabri Koca