Sen başladın
Güneşli bir temmuz sabahında
İlk baba dediğim günde
Öpüşlerim gezindi kirli sakallarında
Benim ilk ve son tanrımdın
Babamdın
Kahkahalar atarak güldüğüne şahit olmadım hiç
Az gülerdin
Güldüğünde sarılırdım hayata
Gülüşün gülüşümdü
Seni hiç anlatamadım sana
Gülüşünü anlatamadım
Sıkı sıkıya tutmadım nasırlı ellerinden
Yanındayım hep diyemedim
Biraz da ben yüklenmeliydim hayatın ağırlığını
Biraz da benim gözlerimde yağmalıydı baba hüzünleri
İstemedim
Şimdi ben babayım
Daha ağır hayat
Öyle bir yağmur ki yağan yüreğime
Baba hüznümü
Sızımı sancı mı nedir bu yağanın adı bilmiyourum
Şimdi
Nasırlı ellerimde tutulmamış bir baba elinin
Tutamadım oğlumun ellerinin acısı
Korkuyorum benim gibi
Benim oğlumda sevdiğini söyleyemeyecek mi diye bana
Söküp çıkarmalıyım seni topraktan
Güneşli bir temmuz sabahında
Seviyorum seni demeliyim
Nasırlı ellerine kelepçe gibi tutunmalıyım
Omuzlanmalıyım yükünü
Baba demeliyim korkmadan
Biliyorum çok geç oldu
Kaç kelebek ömürlü babalar günü geçti aradan…

n ]