2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1479
Okunma
Bir zamanlar mutluluk resimleri yapardım
Her zaman farklı şekillerde ama temam mutluluktu
Onsuz bi resim düşünemez olmuştum.
Ama aradan geçen zaman içerisinde
O mutluluk temamın yerini
Hüzün ve hasret aldı
Artık mutluluk resimleri yapamıyordum
Sürekli hüzün ve hasret temalı resimler yapar oldum.
Ve resimlerimden sürekli bi ağlayan çocuk var
Belkide bu resimlerde kendimi yapıyorum
Bildiğim bir şey varsa o da benimde o çocuk gibi ağladığımdır.
Gün gelir belki tekrar mutluluk resmi yaparım
Ama bunu yapabilmek için doğru mutluluğu bulmam gerek.
Cevap Yaz