4
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
729
Okunma
Cehennemin narında yanıp gitti amelin,
Cenneti uman ruhun kızıl aleve daldı.
Kara küllere döndü öğündüğün cemalin,
Elinde pişmanlıklar, dilinde ahlar kaldı.
Vuranlar da vuruldu, alnının ortasında,
Solucana döndüler zalimin oltasında,
Zehirleri içtiler namerdin sofrasında,
Uyanırken uykudan, sadece vahlar kaldı.
Dünyaya bağlananlar uğradılar ziyana,
Oysa her şey açıktı anlayana, duyana,
Saltanatı bitenler başladılar isyana,
Sarayları yandı da sadece şahlar kaldı.
Zevale uğrayınca fani olan her zerre,
Yüklerinden kurtuldu yorgun düşen yer küre,
Her şey aşikâr oldu; sağır olana, köre,
Pişmanlıkla beraber ardından yuhlar kaldı.
Sabri Koca
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz