İçime umut serpti, biten yalnızlıklarım
Kokun gece vaktinde, haneme huzur saçtı
Yok ettim acıları, öttü sevda kuşlarım
Koca hasretim bitti, kuru dalım gül açtı.

Sen yanıma gelirken, anılarım canlandı
İçimdeki ezgiler, senle anlam kazandı
Mis kokan bedenini, siyahlıklar kıskandı
Hayalini çizerken, kuru dalım gül açtı.

Hasret türküleriyle, çok şiirler yazılmış
Derúni duygularla, ruhum hep seni sevmiş
Ağaçların dalları, bizim meyvayı vermiş
Saçlarını okşarken, kuru dalım gül açtı.

Sahici gülüşlerin, gönlümde hep taht kurar
Ruhumda açan sevgin, kocaman dağı yarar
Ölümsüz sahi aşkın, bana mutluluk saçar
Gözlerine bakarken, kuru dalım gül açtı.

Gizemli bakışların, beni benden alıyor
Geçmişin ağır yükü, beni artık yıkmıyor
Fidanlarım büyüyor, çiçeklerim açıyor
İçime huzur geldi, kuru dalım gül açtı.

Şu öksüz ömrüm der ki, ben yürekten sevenim
Hayat serpen sevgimle, ben sana armağanım
Gecemle gündüzümle, gönlümle misafirim
Āh içim kıpır kıpır, kuru dalım gül açtı.

Mehmet Öksüz