Biliyorum!
Dalıp dalıp gidiyorsun
Turnalar üzerinden geçtiği zaman
Özlüyorsun!
Kahroluyorsun!
Armut ağaçları çiçek açtığı zaman.

Yıldızlara bakıyorsun geceleri
Nihavent bir şarkı sızıyor dudaklarından
Ve yüreğin buz tutuyor biliyorum
Kehkeşanlar ışık saçtığı zaman
Kirpiklerine kar yağıyor
Üşüyorsun
Armut ağaçları çiçek açtığı zaman.

Sana gelişim düşüyor aklına her gece
Hep bir şiirin güvertesinde düşlüyorsun beni
Önce yüreğin kopacak gibi oluyor yerinden
Sonra parmakların titriyor,
Hasret damlıyor ellerinden
Ve bir korna sesiyle ben
Yosun kokularına karışıyorum birden
Öyle geçiyor günlerin
Öyle düşünüyorsun biliyorum
Öyle düşüyorsun uçurumlardan
Gece uykuların kaçtığı zaman
Bir bekleyenim olsa diyorsun
Bir sevenim
Armut ağaçları çiçek açtığı zaman.

Oysa her şey ne kadar da güzeldi seninle
Özlemek, kavuşmak, hatta ayrılmak bile…
İşte, sen istedin, ben sustum!
Vurdum bendeki bütün sözcüklerini
Sende tükeneceksin elbet
Senide unutacağım
İçimdeki şiirlerin göçtüğü zaman
Ve bir yabancı gibi
Alıp yalnızlığını gideceksin
Armut ağaçları çiçek açtığı zaman.
Aydın YÜKSEL-ANKARA
21.04.2019-02.04-PAZAR