seven deniz
sevilen nehir...

derindir deniz
sığdır nehir

yüce,kara bir sevdadır
nehir ile denizin aşkı

nehir,sürekli bir yol bulup
özgürce denize akarsa,deniz olur
deniz okyanusa kavuşur,sonsuzlukta kaybolur
denize kavuşamayan nehir
hüznün girdaplarında savruldukça savrulur

deniz,her fırtınada gelgitler yaşasa da
dalgalar boyu cenk etse de,hep bir umuda tutunur
ardından güneş doğar,bu kabustan kurtulur
sonrasında sessizleşir durulur
yeniden kendiyle,ruhu huzur bulur

nehir,bazen sel olup taşar
önüne çıkanı,darmaduman eder
can alır,can yakar
bazen tersine akar,olur bir çağlayan
bazen de kan ağlayan bir içli

nehir denize kavuşursa ne olur?
hayalini gerçekleştirmiş mi olur?
yoksa sonu hüsran mı olur,bilinmez...
artık ne nehir eski nehirdir
ne deniz eski deniz...

nereye akmasını bilmeyen hoyrat nehir
denizin sevgisini hiçe sayıp
değişik yollara saparsa
deniz denizliğinden bir şey kaybetmez ama
öfkesiyle akamayan nehir,sessizce kurur gider,yok olur

her insan bir nehirdir aktıkça çoğalan
içinde nice fırtınalar barındıran
kalmadı ki artık sesini duyan,halden anlayan
kırılsa da deniz asi nehre,yine de belli etmez sevdiğine
gülümseyerek kucaklar nehri,yoktur onun hiç ah’ı sitemi

AYLA CERMEN TÜFEKÇİ 🌙