Bu akşam sessiz çalar, yüreğimin sireni.
Hayat tekerim patlak, tutmaz sevdamın freni.
Ruhumun selvisinden, gitti güvercinleri.
Benliğim ağırlaştı, ulaşamaz menzile.
Gözyaşlarım sel oldu, akar ipek mendile.

Hesaplarım karıştı, mazi, atiyi geçti.
Gönül efkârdan yana, ne varsa onu seçti.
Kalbimdeki senlerim, ruh olup göğe göçtü.
Bedenimde ağrım var, ulaşamaz menzile.
Gözyaşlarım kurudu, ipek mendil nafile.

Tabutuna sığmıyor, battal boy bedenlerim.
Kalkıp selam dursunlar, habersiz gidenlerim.
Benim kayıptır bende, ben kendime gülerim.
Güneş ışığım soldu, ulaşılmaz menzile.
Karanlıklar yok olmuş, ağlarım gündüzlere.

Dadaşım’ın kalemi, kelimeleri yuttu.
Defterimden ak sayfam, cümleleri unuttu.
Gönül ipinden kopan, uçutmam yâre uçtu.
Rüzgarımın yönü yok, ulaşamaz menzile.
Akar bu deli sevdam, bir sevdalı gönüle.
02.05.2019 Muammer KARS