1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
635
Okunma
Mutluluk esintileri, yok artık!
Yanağıma, Annemin busesi değmeyecek?
Babamın, başımı okşamaları bitti artık!
Bunlar biteli, daha beş yaşında idim...
Sabahda hani, eskisi gibi değil!
Güneş doğmuyor, her taraf soğuk!?
İçimde, bir tiz korku vardı, üşüyordum...
Bunlar olurken, daha beş yaşında idim...
Yağmur yağdığında, ne olduğunu bilmeden,
Toprakla bir bütün halinde, içime çekiyordum.
Herşeyin farkına vardığım da,
Daha beş yaşında idim...
Günlerden, vakitsiz bir sabah karanlığı idi...
Üzerime, sert rüzgarlar esiyordu.!!!
Bilmezdim ki,
Bu dünyanın şeref yoksunu olduğunu,
Öğrendiğimde daha beş yaşında idim...
Şimdi kimse bilmeyecek beni!!
Herkes gibi yaşayacağım,
5,6,7,8,9,10.... yaşlarımı,
Ama hiç unutmayacağım,
Beş yaşında öldürüldüğü mü?...
#Peryasız
5.0
100% (1)
Cevap Yaz