Papatyayı koparmama gerek yok
seviyordur belki, işte.
gerçek ya da yalan
ne gerek var ki
acı yaşatmaya.
sevilirsin ya da
sevilmezsin
o kadar...
gidip de
mevsimin saçlarını yolup
döngüsünü bozamam
benle birlikte.
zaten sürgün gözlerim
neşemin, en mutsuz anına

papatyanın suçu var ki
hep yolunan saçlar, onun oluyor
sevmezse diye bunlar oluyor
varsın sevmesin
gecelerden korkum yok
acizim belki
birazda üzgün
kendinden bezmiş bir de yüzüm
ne olacak
ben de başka dal severim
o kadar dal verken
kırılmış bir dal için
papatya koparmanın anlamı ne
zaten kırık diye üzülüyorum
boşuna el değmemiş saçları yolamam
varsın
öleyim
varsın
bayatlamış mazim
dört duvarımı
yalamaya devam etsin
ben ben olmaktan çıkmayacağım
ben her zaman eski ben gibi
seven kalıp
yatağımın tümseğinde, ölmeyi bekleyeceğim

#Peryasız