Nazar mı değdi sana kalbim
Tuttuğumuz bütün hayat çizgileri kayboluyor
Rüzgar esince siper olduk beraber
Kar yağınca sımsıkı sarıldık üşümesin diye
Güneş yakarken tepeden gölge olduk
Şimdi neden yetim kaldık .
Yoksa hayat yüzümüze mi sadece tükürüyor
Çamur mu bulaştı bize farkına varmadan
Ne oldu da gülerken ağlamalarımız çoğaldı.
Usulca usulünce sevmek sevilmek istedik
Oysa bütün insanlık sevgiye o kadar uzak ki
Ellerinden gelse yağlı ilmek ile asarlar masumiyeti

Ne oldu bize kalbim .
Seven numaradan sever oldu
Ne oldu eskilere ,
Pencereden görürüm diye ümitlenen gözlere
O saf ve sadakat gönül bağlarına
Şimdi herkes bir zorbalık telaşın da
Kim kime zarar verecek derdinde
Biz yanlış zamanın çocuklarıyız
Kalbim biz yaşıyoruz ama yaşarken öldürülüyoruz
Sevda, sevgi ve merhamet bütün benliği ile meçhul artık
Usulca usulünce sevmek sevilmek istedik
Oysa bütün insanlık sevgiye o kadar uzak ki
Ellerinden gelse yağlı ilmek ile asarlar masumiyeti.

... Mehmet Ali DEMİR...