Ah ah
Ah ki ne ah
Çok dertliyim gene
Rüzgarı savurdum
Güneşi suladım
Aya ışık sattım
Bulutları kendi ellerimle sağdım
Bazen sulu
Bazen dolu
Gene yaranamadım kimseye
Avuçlarımda kirli
Kirletmezdim oysa
O iplik gibi kirpiklerini

Çoktan rüzgara verdim
Haykırışlarımı
Duyanda olmadı
Geri dönende
Serpildim sepil sepil
Sefilliğimin düşler yatağına
Doyamadım bir türlü uykuya
Demlendim ben de işte aşka
Ama yok
Yok artık
Kimse ben de
Rüyalar da kalmadı görecek
Umutlarda kalmadı bahara
Baharlar yaşanamayacak kadar
Yaşlı, çekilmez bir ihtiyar

Odamda bir sürü koku
İç içe geçmişler
Tavana ilişmiş çoktan tütsü
Yakamozları da yaktım
Cam kavanozda
Ayazda üşümesinler dedim
Duvarlarıma sinmiş hatıralar
Delirdim sonun da
El insaf
Yorgun bir kalp
Yaşlı bir beden
Ağlamaklı iki göz
Ve kendi halin de olan
Bir de ben
Çürümeye bırakılmış gibi
Küflendim sonun da
Herkes bırakıp gitti
Düşler sokağına
Yaranamadım kimseye
San’a
Siz’e
O’na
Onlar’a
Ve biz’e

Oysa sadece
Rüzgara kanat açmak istedim
Kuru toprağa yağmur vermek istedim
Bahara çiçekler uzatmak istedim
Güneşe yağmurdan sonra
Gök kuşağıyla
Terasta bir randevu ayarlamak istedim
Ayın başındaki bulutları def etmek istedim
Ama maalesef yaranamadım kimseye
Oysa sadece
Mutlu olmak
Mutluluk dağıtmak istemiştim
Farkında değildim
Döngünün kimyasıyla oynandığının

Oysa gene
Yaranamadım kimseye
San’a
Siz’e
O’na
Onlar’a
Ve biz’e

#Peryasız