Aslında kavuşamamanın
Derdiyle yanıyorum
Zamanın bozuk
Hışmına uğradım. Herhalde !
Ne yapacağımı
Ne edeceğimi
Bilmiyorum
Uslu da duruyorum
Yerim de
Kimseye de güvenemiyorum
El uzatıp , kaldırana da
Gülümseyerek
Yanaşmaya çalışan
Çirkeflere de

Dipsiz sapsız
Gönlü bozuk biri haline geldim.
Sevmemenin bedeli galiba bu.
Rüzgarın önüne kattığı yapraklar gibi
Güneşin işkencesine dayanamayıp
Yüzünü ona çeviren ayçiçekleri gibi
Zorlanıyorum bu hayatı
Anlamsız ve yalnız yaşamaya
Uzak da durdu
Hani
Gözyaşlarım
Ama yine de iliştiler
Sefil mutluluklarıma
Oysa sadece
Yalnız kalıp
Seyretmek istemiştim
Kumsalı
Denizi
Ve batan güneşi
Arada da çiseleyen yağmuru..

...Peryasız...

Not: bir günü kalmış gibi yaşatamadılar mutluluğu
herkes acısıyla tatlısıyla mutlu olmak ister
ben sadece bir günümün mutlu geçmesini
çünkü ben artık bir kelebek misali....