0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1055
Okunma
"Zehir zıkkım bir ’O’ (oksijen) doluyor ciğerlerime;
kanatarak,katarak gözlerimi..."
Ölüm diyorum; nasıl birşeydi?
O kadar öldüm ki alışmaktan!
Tabutlar taşıyorum sabahlara,
Her alışmalarımın rahminde.
.
Gittikçe arınıyorum kendimden
-gittikçe aranıyorum;
Gözardılardan doğan gözaltılardan.
.
"Her giden güzelleşirmiş" dediler
Gittikçe güzelleşiyorum ben de
Unutulsun diye tüm çirkinliklerim.
Zel’leşiyor, leş’(y)iyorum sanki...
.
İncir yuksek dalda güzeldi,
Alçak dalda güzel değil...
Yere düşmüşse hele çok çirkin!
Hayat, sonu gelecek diye güzel.
Yani ne gelmek ne de gitmek,
En zor şey olandır beklemek.
Ne dogmak ne de ölmek!
Hangimiz bekledik ki doğmayı?
Gerçekten son mudur acaba ölmek?
5.0
100% (5)
