1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
612
Okunma
Radyonun en ücra bir frekansında,
Tüm acılarla bir bir randevulaşıyorum.
Herhangi bir şarkının herhangibir kıtâsında,
Tırnaklarımla deşiyorum yaramı.
Her enkazda bir, kendimden kalıntılar buluyorum.
Kayıp bir hak oluyor,halkımı arıyorum.
Ve ben hâlâ susuyorum, suya hasret çöller gibi.
Ahh!Bir görse ahbaplar;
Aşık sanacaklar...
Haklılar!
Çünkü ben,
Hâlâ tabudum sırtımda dolaşıyorum kendimi...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz