Gavur Mahallesindeyim yürüyorum.
-yürüyorum;
-görmüyorum!...
Yolumun karanlığa saplandığı bir anda;
Duruyorum!
-Susu(z)yorum.
-Korkuyorum...
Karanlığın tam ortasına bir kuş gömüyorum.
Kokuyorum,
-Susuzum
Görmüyorum!..
Birşey var; düşünüyorum düşünüyorum:
Adını bilmiyorum!..
Dedemden miras
-zorunlu bir göç gibi
Sanki bir yerden bir yere;
gözüm açık,
Gözümü kırpmadan,
- d’üşüyorum.
-üşüyorum...
Adımı bilmiyorum!

Neden? Bilmiyorum;
Önce umudu kesilirmiş bir halkın
Sonra dilleri,sonra bilekleri!
Önce hevesi kırılırmış bir şehrin
Sonra kapıları,duvarları ve...
Sonra hatırlamıyorum...
Önce eşyaları kalırmış ha ardında;
Sonra hatırlayamadıkları
Hatırı sayılır hatıraları,
yaşanmamış yaşanmışlıkları...
Sonra bir kuş ölüsü kalır;
Hayata çıkan bir(i) çıkmaz sokakta...

Ve tarihin kapıları kapanır!
Geriye bir tek sonbahar,
Bir de çıkmaz sokaklar kalır..
Geriye çırılçıplak bir dünya
Bir de üşüyen surlar kalır...