Karanlık bir kente veriyorum adını,
Ağlıyor bu kentte gökyüzü...
Kan kusuyor hercayi menevşeler,
Gönül hep seni arıyor yalnızlık dolu bu kentte,
Kan pınarlarım kuruyor,çatlıyor gözbebeklerim
Gece ayrı bir acı veriyor;se(n)ssizlik dolu dört duvar arasında,
Bana bakma ne olur...!!
Korkuyorum sana alışmaktan
Seni sevdiğim günden beri; kaçtı kurduğum düşler benden
Eyy!! Sevgili öyle zorki seni sevmek,
Artık kaldırımlar taşımıyor bedenimi,

Satırlar analatmıyor hüznümü,
Nereye baksam sen... nereye baksam sen...
Zihnim bulanıyor...
Artık yüreğim hissetmiyor senden başka acıyı,

Meğer ne çok sevmişim seni, be sevgili!!

Açlığım senmişsin, susuzluğum sen,

Gece etiğim bütün feryatlar sanaymıış,

Islattığım yastıkların sebebi senmişsin,
Senmişsin bir serçenin narin bakışi,
Senmişsin Mecnunu dağlara sürdüren,
Senmişsin leyl... ve sanaymış vuslat

....ŞİMDİ....

NE HALDEYİM BİLİYORMUSUN BE SEVGİLİ!!

HİÇ OLMADIĞIN HALDE YOKSUN İŞTE

SENİ SEVMEK BU KADAR YARA BIRAKMIŞSA BENDE,

UNUTMAK.... UNUTMAK...
DAHA NE ALIR BENDEN BİLMİYORUM....

HİÇ GÜNDÜZÜ OLMAYAN GECELERİMİ Mİ?

YOKSA PARAM PARÇA OLMUŞ ŞU YÜREĞİMİ Mİ...?

OLSUN BE SEVGİLİ ONA DA RAZIYIM...
SENDEN GELECEKSE ONA DA RAZIYIM...

enes can