4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1282
Okunma

Kaldırımları ıslanıyor bu şehrin yüreğimden akan yaşlar gibi
can kırıklarını indiriyor yere balyozlar gibi
indiriyor sessizliğini birden bire
ıslanıyordu kaldırımlar
nerden bilecektin ki o gecenin burukluğunda sırılsıklam vurulduğumu
nerden bilecektin ki yüreğimin umarsız acılarını kusarak bir kaldırıma
her şeyimi bırakıp seni özlediğimi
bilemeyeceksin.bilmeyeceksin de.Kaldırdım yağmurları şehirlerden
bulutları sildim resim defterimden,sildim gözyaşlarımı şiirlerden
artık ağlamayacağım,dik duracağım yalnızlıklara
gece beni sarsın isterse yoklukta,yokluğunda sarsın bütün düşlerimi
yine adını verdiğim gülüme sarılıp çiçek açmasını bekleyeceğim.
bahar olacak yeniden o açınca,güneşi indirip göklerden
üstüne bırakacağım,çekeceğim bütün bulutları göklerden
sulasın diye onu.
ama sen görmeyeceksin.Bilmeyeceksin onun açışıyla baharlandığımı
duymayacaksın kısık sesimle çığlıklarımı,
sen bilmiyordun ama bırakmıştım eski deliliklerimi
ölçtüm mesafesiz seviyorum seni, seni limansız seviyorum
sen hiç sevmemiş olsandan ben gözlerini, gülüşünü, yürüyüşünü seviyorum.
sana sessizce gelişimi ve satlerce soluduğun havayı soluduğumu
bilmeyecek kimse.
kimse bilmiyecek yürüdüğün kaldrımları ezberlediğimi
rüzgarla gönderdiğim buseleri bellki uyoyorsun diye,
kapından geri çevirtiğimi ve sen rahat uyu diye
başında nöbet beklediğimi kimse bilmeyecek
ben seni bir kaldırımın kıyısında sevdim
o günden beri ıslak kaldırımlar neden mi...?
anlarsın sende seversen bir gün birini
ellerini uzattığın halde tutan yoksa
haykırdığın halde duyan yoksa
her seyini bırakıp çık sokağa ve
gez her bir karesinde sen olan kaldırımları
nasıl üşüdüğümü, bir köşeye geçip büzüştüğüm halde
senin hayalinle saatlerce ısındığımı anlarsın belki.
kedilere öğrettiğim şarkıları dinle ve
beni hatırla bir nebze olsun.
işte istediğin gibi
gidiyorum...
her şey sana kalsın ben sana yüreğimi verdim yetmedi
ve şimdi arkamda bıraktığım ruhumun, yürğimin, bedenimin yarısını
bırakarak gidiyorum.
elveda... elveda...elveda
ENES CAN