Yapamayız ya;
Haydi birde "Yaptık!" diyelim,
düşleyelim,
sanki’sini kuralım yada.

Bir sabah uyanıyoruz,
yataktan doğrulup dışarı baktığımızda;
Manzara sonsuz.
Yatağın kenarına oturduğumuzda;
Bir Maviyi kesen başka bir mavi daha altta?
Hayda!

Ayağa kalkıyorsun;
Pencere dışı mas-mavi bulutsuz bir hava.
Dışarı çıkıyorsun;
Ayaklarını yakıyor kızgın sarı bir kum.
Nefes alıyorsun;
Oksijen, balık kokusu, yosun
dolduruyor ciğerlerini.
Kıyıya ayak basıyorsun;
Öpüyor ayaklarını deniz suyu serin ve nemli,
vallahi!

Bir midye
"Günaydın!" diye
okşuyor ayaklarını,
minik bir dalga çökertiyor kum yuvarlarını,
çekerek seni denize.
Kayarken sen, şaşırarak neden;
" Hava aynı hava,
dilmdeki tad suyun tuzu,
burnumda kat-be-kat deniz kokusdu,
gözlerimde engin ve sonsuz bir mavi,
ama ben enayi
yataktayım hâlâ,
valla!
Nasıl yaşanır ulan böyle bir dünyada?
Ha!