bütün martılara,
yeşil süveterli çocuklara,
gece, yağmur yağan sokaklara
ve bütün terminallere yalan söyledim.


bir turna kadar yalnızım.
yüzümde bir devrimin eski ve devrik çizgisi
kahkahalarımda bir kız çocuğu büyüyor,
elleri büyüyor
gözleri büyüyor, gözlerimin önünde.
yüzü büyüyor başkasının yüzünde
ben ona şiir örüyorum üşümesin diye.
o da şiir giyiyor
üstelik adı Kuran’da bile geçiyor.

bu şiirk O’na

şimdi ayaklarımın dibinde bir kent regl oluyor.
bilincim kanıyor,
senin toplumsal bağımlılığın
benim politik azınlığımı bastırıyor.
çok ideolojik sevişiyoruz.
bir yanımız ağır sefalet
bir yanımız daha tasvir edilmemiş  tüyü bürük bir kitap
butik bir deney ellerimizin kavuşma ihtimalini tartışırken
yolları ay basıyor
bizim evi polis.
aynı tutanakta geçiyor adımız.
dudaklarımda dudaklarının izi beliriyor kriminal bir rastlantıda.
sütten kesiliyor öpüşlerimiz.
sesimiz yankısını yitiriyor.
bir rivayete göre çoktan ölmüşüz.
bir rivayete göre hiç yaşamamışız
bir Tanrı evlat ediniyor düşlerimizi
sonra erik ağaçlarını seviyoruz.
belki "manavlarda şiire inanır" diye.