Gökten ateşler yağar yıkılmış şehirlere,
Nefes alan her canlı yer altına gömülür.
Kan ve gözyaşı seli karışır nehirlere,
Ağlasalar duyulmaz, çocuklar sessiz ölür.


Kimileri kundakta, kimileri beşikte,
Sürünüp çıkıyordu daha yeni eşikte,
O körpecik bedeni şimdi delik deşik te,
Böyle cana kıyılmaz, çocuklar sessiz ölür.


Yapılan bunca zulüm acep neyin yüzünde?
Anaların feryadı buz tutar gökyüzünde,
Ciğer paresi gitmiş, canı çıkmış özünde,
Onlar insan sayılmaz! Çocuklar sessiz ölür.


Mazlumların sindiği, zalimlerin azdığı,
Hazır mezarlar vardır; bombaların kazdığı,
Kara yazılar vardır; katillerin yazdığı,
Kefenlere sarılmaz, çocuklar sessiz ölür.


Yıkıldı, yağmalandı sömürülen diyarlar,
Gençler toprağa düştü, ağlıyor ihtiyarlar,
Dünyanın diğer yüzü oldukça bahtiyarlar,
Gidenin yeri dolmaz, çocuklar sessiz ölür.


Bunların vebalini taşıyamaz bu dünya,
Birleşmiş Milletler var! Barışı sağlar güya,
Herkes gözünü açsın, bitsin artık bu rüya,
Kan kokusu dağılmaz, çocuklar sessiz ölür.




Sabri Koca




____ siz değerli şairlerimizden gelenler ____

Medeniyetler kükremiş,gemi almışlar azıya,
Kimler çare bulacak,yazılan bu kara yazıya,
İnsanın hayalleri,dönüşmüş defineye,kazıya,
Mal mülk böyle yığılmaz,çocuklar sessiz ölür... Nurettin GÜLBEY