Adın ejder kervansarayı, kervanlara saray sen
Görünürsün geçen yolculara haşmetinle sen
Yoldan gelen gariplerin,yorgunluğunu giderensin
Kervanlara can, garipler mekanında dinlensin
Anlat tarihini insanlar duysun, adın ünlensin
Yapmışlar seni , görkemli ağrı dağının eteğinde
Batıda uzayan yolların, zor geçitlerin biteğinde
Türk yurdunun bezeğisin, canlar verilir yolunda
Namın uzun yıllar sürecektir, insanların dilinde
Nice yolları aşıp gelirler yorularak bu diyara
Kimi hasret anaya ve bacıya kimi hasrettir yara
Koynunu açmışsın,yorgun canlar düşünce dara
Yollar sarp,uzun, yorucu, bazende soğuk
Sen ise gelirsin onlara, sıcacık bir kovuk
Ne zaman varılacak dinlenecek mekana?
Diye düşünürken kervancı yana yana
Gelince konukların uzak yollardan sana
Çeşmeden akan suyunu içerler kana kana
Develer atlar , uzun loş ahırlarda dinlenir
Kervan uyuyunca, hancının sesi ünlenir
Sen kervan değil, gerçek saraysın onlara
Seni düşünürler, dinç koyulurken yollara
Gidecekler sağ salim onları bekleyen kollara
Ecdadımın yadigarısın, özenle bakmalıyız
Güzelliğini öğretmeli, ışığını yakmalıyız
Ben bir kervanda düşünürken kendimi
Gördüm uzaktan seni serap gibiydin işte
Yorgun ayaklarıyla, sana geliyordu yolcular
Avluda bekliyordu, gelen kervanları hancılar
Konukların kimisi dalmış, ufuktaki uzak yollara
Kimisi halinden memnun gidecekti başka ellere
Hayranlık duyarım Senin kıymetini anlatan dillere
Esen bir yel alır, beni götürür, senle olan yıllara